Η οριζόντια διάσχιση της
Αυστραλίας
Κείμενο/φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Μητσάκης
Τι
σημαίνει «Nullarbor»;
Πώς είναι να οδηγάς στην μεγαλύτερη ευθεία της Αυστραλίας; Γιατί είναι γνωστή η
κωμόπολη Kimba;
Τι γίνεται όταν ένα κύμα ψύχους από την Ανταρκτική φτάνει στις νότιες ακτές της
Αυστραλίας; Ποιός ήταν ο Άγγλος εξερευνητής
Edward
John
Eyre;
Απαντήσεις σε όλα αυτά τα βασανιστικά
ερωτήματα έμελλε να βρω οδηγώντας στην συνέχεια του «AUSTRALIAN TOUR 2015» από το Περθ στην Αδελαΐδα. Διασχίζοντας
οριζόντια όλη την Νότια Αυστραλία, θα ταξίδευα για 3.000 χλμ. πάνω στο
ασφάλτινο ίχνος του Eyre
Hwy,
του μοναδικού οδικού άξονα που συνδέει τη Δυτική με την Ανατολική Αυστραλία.
Αυτός όμως δεν ήταν ο πραγματικός λόγος που
ανυπομονούσα να εγκαταλείψω την πόλη Περθ. Παραδόξως, ένιωθα επιτακτική την
ανάγκη να αποδράσω και πάλι στους μοναχικούς δρόμους της Outback. Μου έλειπε η
ελευθερία της ερήμου, το ταξίδι της ματιάς στο βάθος του επίπεδου ορίζοντα, η
ενδοσκόπηση και η συνομιλία με τον εαυτό μου. Αν και προσπαθούσα πολύ, αδυνατούσα
ωστόσο να συμφιλιωθώ με τη νέα αστική πραγματικότητα, αφού η καρδιά μου ζητούσε
επίμονα να την ζεστάνω με τα σαγηνευτικά χρώματα και τις παραστάσεις της
αυστραλιανής ερήμου. Γιατρέ μου, μήπως τελικά είμαι άρρωστος και δεν το ξέρω;
Αυτό πάντως,
σε καμία περίπτωση, δεν σήμαινε ότι «σνομπάρισα» την Περθ των 1.300.000 κατοίκων.
Αντιθέτως, η κομψή πρωτεύουσα της Δυτικής Αυστραλίας που βρίσκεται κτισμένη στις
όχθες του ποταμού Swan,
κοντά στις εκβολές του στον Ινδικό Ωκεανό, με ξενάγησε στον πολιτιστικό
πολυχώρο “Perth
Cultural
Center”,
στον Swan
Bell
Tower,
στα καταπράσινα όρια του πάρκου King
Park,
στον Καθεδρικό St. Mary, αλλά και σ’ άλλες μικρές
γειτονιές της.
Κράνος,
γάντια, μίζα, πρώτη ταχύτητα στο κιβώτιο και επιτέλους… αναχώρηση! Η δίτροχη
επέλαση προς την ανατολική Αυστραλία ξεκινούσε με οδηγό τον οδικό άξονα Eyre Hwy. Στην πορεία μου για την Αδελαΐδα
θα βάδιζα πάνω στα χνάρια του Edward
John
Eyre,
ενός άλλου πρωτοπόρου εξερευνητή της αυστραλιανής ηπείρου, που το 1841 κατάφερε
-μετά από πέντε μήνες ταξιδιού- να ενώσει οδικά την Ανατολική με την Δυτική
Αυστραλία, ολοκληρώνοντας επιτυχώς ένα ριψοκίνδυνο εγχείρημα 2.800 χλμ.
Ήταν
ένα ραντεβού κυριολεκτικά στα… ψυχρά! Αμέσως μετά την κωμόπολη Noresman (750 χλμ. ανατολικά
της Περθ) ανταμώθηκα μ’ ένα κύμα ψύχους που ερχόταν από την Ανταρκτική. Όλη
εκείνη την ημέρα ο υδράργυρος φλερτάριζε μονοψήφια νούμερα, ενώ μέχρι το
μεσημέρι το θερμόμετρο της μοτοσυκλέτας δεν έλεγε να ξεκολλήσει από τους -4ο
C.
Πώς κατάφερα τελικά να αντέξω; Απλά, με ζέσταιναν οι αναμνήσεις της τροπικής
Βόρειας Αυστραλίας και οι σκέψεις πως ο μικρός Γιωργάκης και η Όλγα απολάμβαναν
τα χάδια του ήλιου σε κάποια παραλία της Ελλάδας…
Balladonia, Caiguna, Cocklebiddy, Madura, Mundrabilla, Eucla, WA-SA
Border Village, Nullarbor, Yalata,
Nundroo. Μιλάμε για δέκα τοπωνύμια του χάρτη, σκορπισμένα σε
μια έκταση 1.300 χλμ. αμέσως μετά την Noserman, που αντιστοιχούσαν στα γνωστά “Roadhouses” (πρατήριο καυσίμων,
εστιατόριο και κάποια δωμάτια για διανυκτέρευση). Δέκα οάσεις ζωής μέσα στο απόλυτο τίποτα της
εφιαλτικής περιοχής Nullarbor
Plan
(nulla arbor σημαίνει στα λατινικά «κανένα δέντρο»). Η συγκεκριμένη περιοχή ονομάστηκε έτσι από
τον εξερευνητή Alfred
Delisser,
αφού σε μεγάλο κομμάτι της, όχι δέντρο δεν υπάρχει, αλλά ούτε …ραδίκι!
Και
κάπου ανάμεσα στο απρόσμενο πολικό ψύχος και στο εκνευριστικά επίπεδο τοπίο της
Nullarbor
Plan,
είχα να «ξεπετάξω» και την μεγαλύτερη ασφαλτοστρωμένη ευθεία της αυστραλιανής
ηπείρου (146,6 χλμ.). Στη διαδρομή Balladonia – Caiguna τα ρουλεμάν του
τιμονιού της μαύρης ΚΤΜ αποκοιμήθηκαν – ευτυχώς, όχι ο οδηγός. Φανταστείτε
πάντως τι πανικός επικράτησε στην πρώτη στροφή μετά την τρομολαγνική εμπειρία
της απόλυτης αυστραλιανής ευθείας…
Τι
άλλο με περίμενε στην Nullarbor
Plan;
Μα φυσικά τα πανύψηλα βράχια Bunda
Cliffs,
που συνιστούσαν ένα μοναδικό φυσικό «μπαλκόνι» ύψους 90 μ., απ’ όπου είχα την
ευκαιρία να θαυμάσω το συναρπαστικό αντάμωμα της Nullarbor Plan με τον Νότιο Ωκεανό. Καθισμένος
για αρκετή ώρα στην άκρη του απόκρημνου γκρεμού, δεν χόρταινα να βλέπω τα αγριεμένα κύματα που έσκαγαν με μανία πάνω
στα εντυπωσιακά Bunda
Cliffs.
Κι
όταν τελικά προσέγγισα την κωμόπολη Kimba (480 χλμ. βορειοανατολικά της
Αδελαΐδας), είχα πλέον πραγματοποιήσει την μισή –οριζόντια– διάσχιση της
Αυστραλίας (Halfway
Across
Australia).
Ολιγόλεπτη στάση για τις καθιερωμένες αναμνηστικές φωτογραφίες και δρόμο για
Αδελαΐδα…
Φωτογραφίες:
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
0 σχόλια: