κείμενο / φωτογραφίες : Δημήτρης Κατσούλας

Όνομα μυθικό, όνομα πανάρχαιο, ένα όνομα που δόθηκε σε μια πόλη που η ιστορία της ξεκινάει την εποχή του Χαλκού. Γνωρίζετε μήπως ποια είναι η αρχαιότερη πόλη της ηπειρωτικής Ευρώπης;

 κείμενο/φωτογραφίες: Δημήτρης Κατσούλας 

 

“Βρισκόμαστε στο 50 π.Χ. Όλη η Γαλατία βρίσκεται υπό ρωμαϊκή κατοχή... Όλη; Όχι! Ένα χωριό ανυπόταχτων Γαλατών αντιστέκεται ακόμη και θα αντιστέκεται για πάντα στους εισβολείς. Και η ζωή δεν είναι εύκολη για τους Ρωμαίους λεγεωνάριους που φρουρούν τα οχυρά στρατόπεδα Πετιμπονούμ, Ακουάριουμ, Λαμβανούμ και Μπαμπαορούμ.”

 Ανεξερεύνητη Κύπρος

Βίντεο/κείμενο : Αχιλλέας Ασκώτης

Εκεί που Χαράζει η Ανατολή

Ο  Αχιλλέας Ασκώτης, μας ταξιδεύει στα κατεχόμενα μέρη της Κύπρου. Στα μέρη αυτά που παράνομα κρατούν ξένοι, η ομορφιά τοπίου, η ιστορία και η χριστιανοσύνη, αιωρούνται στην ατμόσφαιρα πολύ έντονα. Στο βίντεο που ακολουθεί θα νιώσετε πολλές φορές αγανάκτηση και εκνευρισμό αλλά συνάμα και δέος μιας και το τοπίο εδώ, ίσως λόγω νοσταλγίας, φαντάζει ... Μαγικό.

Το τουρ παρουσιάζει την κεντρό-ανατολική μεριά των κατεχομένων και ειδικότερα την Χερσόνησο της Καρπασίας ή όπως αλλιώς ονομάζεται, Χερσόνησο των Αγίων. Χρειάστηκαν 3 επισκέψεις για να μπορέσει να επισκεφθεί όλα τα σημεία ενδιαφέροντος, ενώ τα καιρικά φαινόμενα δυσκόλεψαν την αποστολή.
Ήταν τιμή μου που συμμετείχα στην ομάδα του Αχιλλέα και γνώρισα αυτό το κομμάτι της Κατεχόμενης Κύπρου. Σαν ταξιδιώτες συνιστούμε ανεπιφύλακτα να επισκεφθείτε, να γνωρίσετε, και να οδηγήσετε τις μοτοσικλέτες σας στα μέρη αυτά.

πηγή: https://eusoutheast.wixsite.com/tours/home

Καλάβρυτα
κείμενο/φωτογραφίες: Δημήτρης Κατσούλας

Στις 09 ΔΕΚ του 1943 οι Γερμανοί περικύκλωσαν τα Καλάβρυτα δημιουργώντας έναν ασφυκτικό κλοιό από τον οποίο δεν μπορούσε να ξεφύγει κανείς. Ο Γερμανός διοικητής, ταγματάρχης Εμπερσμπέργκερ,  διαλαλούσε πως δεν πρόκειται κανείς να πάθει τίποτε και πως ο στόχος του ήταν η εξόντωση των Ελλήνων ανταρτών. Οι ναζί πυρπόλησαν σπίτια που θεωρούσαν πως υπέθαλπαν αντάρτες και εν συνεχεία αναζήτησαν τυχών γερμανούς τραυματίες από την μάχη της Κερπίνης. Νωρίς το πρωί στις 13 του Δεκέμβρη και αφού είχαν συγκεντρώσει εφόδια για το στράτευμα οι Γερμανοί  ετοιμάζονταν να φύγουν από την πόλη των Καλαβρύτων, όμως ο διοικητής είχε άλλα πλάνα. Οι  καμπάνες άρχισαν να ηχούν λυσσασμένα και οι αξιωματικοί διέταξαν να συγκεντρωθούν όλοι οι κάτοικοι στο δημοτικό σχολείο. Έγινε ο διαχωρισμός των γυναικόπαιδων και ξεκίνησε το δράμα που έμελε να στιγματίσει την πόλη στους αιώνες. Διαχωρίστηκαν οι άνδρες άνω των 14 χρόνων και οδηγήθηκαν στην ράχη του Καππή στις παρυφές της μικρής πόλης όπου και εκτελέστηκαν ενώ η πόλη των Καλαβρύτων παραδόθηκε στις φλόγες. Τα γυναικόπαιδα που ήταν κλειδωμένα στο φλεγόμενο δημοτικό σχολείο βρήκαν διέξοδο από μια πόρτα που άφησε ένας γερμανός στρατιώτης εσκεμμένα ξεκλείδωτη. Έτσι κατάφεραν και σώθηκαν από την φωτιά, όμως ο στρατιώτης συνελήφθη και εκτελέστηκε.  Η ιστορία αυτή δείχνει με τον χειρότερο τρόπο το πρόσωπο του πολέμου, εβδομήντα οκτώ χρόνια μετά η Ευρώπη βιώνει έναν νέο πόλεμο που δυστυχώς δεν φαίνεται να παύει σύντομα.  Ήδη στα μέσα ενημέρωσης ακούγονται εγκληματικές ιστορίες από αυτόπτες μάρτυρες. Τελικά το πάθημα δεν γίνεται μάθημα για κάποιους.

Η μοτοσικλέτα της HONDA, CRF 1100L Africa Twin Adventure Sports, ήταν καλογυαλισμένη στο γκαράζ και έτοιμη να «φάει» χιλιόμετρα προς τέρψη του αναβάτη της. Διαβάζοντας την ιστορία της σφαγής των Καλαβρύτων το προηγούμενο βράδυ ο μοτοταξιδιώτης θέλησε να βρεθεί στο μαρτυρικό τόπο για μια ακόμα φορά για να αποτίνει φόρο τιμής στη μνήμη όλων αυτών που εκτελέστηκαν αλλά και να καταγράψει τα μνημεία και τα αξιοθέατα του τόπου.

Η διαδρομή των  210 χιλιομέτρων από το κέντρο της Αθήνας  καλύφθηκε πολύ γρήγορα και σε δύο ώρες οι τροχοί της λευκής Αφρικάνας κυλούσαν στον κεντρικό δρόμο των Καλαβρύτων.  Η μοτοσικλέτα στάθηκε σε περίοπτη θέση έξω από το σταθμό του τρένου και πλέον πεζός ο ταξιδιώτης ξεκινά την περιήγηση στην όμορφη πόλη.

Τα Καλάβρυτα είναι κτισμένα σε υψόμετρο 760 μέτρων και πλαισιώνονται  από τους  ορεινούς όγκους του Χελμού και του Σκεπαστού όρους αλλά και από απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς τοπία, όπως το φαράγγι του Βουραϊκού, το Πλανητέρο κ.α. Η πρώτη στάση στην πόλη πραγματοποιείται  παραδοσιακά στο σιδηροδρομικό σταθμό. Είναι το πρώτο κτίριο της πόλης που αυτόματα μαγνητίζει το βλέμμα. Κτίστηκε το 1896 επί Χαριλάου Τρικούπη και αποτελεί τον τερματικό σταθμό του οδοντωτού. Η διαδρομή του τρένου ξεκινά από το παράλιο Διακοπτό και ανηφορίζει παράλληλα με τον Βουραϊκό ποταμό προς την γραφική Ζαρούχλα και την πόλη των Καλαβρύτων. Γέφυρες, τούνελ και «δόντια» στις ράγες βοηθούν το λιλιπούτειο τρενάκι να σκαρφαλώσει ανάμεσα από τα απόκρημνα βράχια και να τερματίσει στον παραδοσιακό σταθμό στον οποίο στεγάζεται και καφετέρια η οποία και προτείνεται για κατανάλωση τοπικών γλυκών.

Απέναντι από το σταθμό βρίσκεται το Δημοτικό σχολείο Καλαβρύτων. Κτίστηκε στις αρχές του 20^ου αιώνα και άνοιξε τις πόρτες τους για τους μαθητές το 1906. Το νεοκλασικό κτίριο κάηκε ολοσχερώς στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 από τους Γερμανούς. Μετά την απελευθέρωση  αποκαταστάθηκε σύμφωνα με το αρχικό του σχέδιο και επαναλειτούργησε το 1955. Πλέον στεγάζει το δημοτικό μουσείο Καλαβρυτινού ολοκαυτώματος και αποτελεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το υπουργείο πολιτισμού.  Το μουσείο ιδρύθηκε το 1986 ανοίγοντας τις πύλες του στους επισκέπτες με σκοπό να τους γνωρίσει τον τόπο πριν από τον πόλεμο ( 1^η αίθουσα), την επιχείρηση «Καλάβρυτα»  και την κατοχή (2^η αίθουσα), την καταστροφή στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων (3^η αίθουσα ) ενώ  η 4^η και η 5^η αίθουσα είναι αφιερωμένες στο ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων αλλά και στη μνήμη όλων αυτών που χάθηκαν από τις σφαίρες των Γερμανών. Στον προαύλιο χώρο δεσπόζει το έργο του γλύπτη Νικόλαου Δημόπουλου με τίτλο « όχι άλλοι πόλεμοι»  το οποίο απεικονίζει μια γυναίκα που προσπαθεί να σύρει το νεκρό σύζυγο της υπό το βλέμμα των παιδιών τους…

Βγαίνοντας έξω από το δημοτικό σχολείο ξεκινάει ο κεντρικός πεζόδρομος της πόλης ο οποίος και συγκεντρώνει τα περισσότερα μαγαζιά, όπως  καφετέριες, ταβέρνες αλλά και εμπορικά καταστήματα με είδη «χιονιού» και σουβενίρ. Η τοπική κουζίνα είναι εξαιρετική, μη διστάσετε να δοκιμάσετε παραδοσιακά πιάτα όπως κότσι χοιρινό με μέλι, αρνάκι λαδορίγανη, κόκκορα κοκκινιστό, μπιφτέκια ζουμερά κ.α. Παράλληλα για την διαμονή θα φροντίσουν τα δεκάδες καταλύματα με τα κομψά και ζεστά δωμάτια τους, που βρίσκονται εκατέρωθεν του κεντρικού πεζόδρομου. Προσοχή φροντίστε να κλείσετε έγκαιρα την διαμονή σας. Συνεχίζοντας την πεζοπορία ο ταξιδιώτης καταλήγει στην κεντρική πλατεία όπου δεσπόζει ο ιερός ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου. Σηκώστε το βλέμμα ψηλά προς το καμπαναριό, το ρολόι έχει σταματήσει στις 14:34 , ώρα που ταυτίζεται με τον χρόνο της τραγωδίας. Ο ναός είχε πυρποληθεί από τους Γερμανούς το 1943 αλλά και από τον Ιμπραήμ το 1826 .

Πίσω από τον ιερό ναό και επί της οδού Αγίου Αλεξίου βρίσκεται το Αρχοντικό της Παλιολογίνας. Πρόκειται για ένα βυζαντινό κτίριο που κτίστηκε από τον Θωμά Παλαιολόγο το 1430. Είναι τριώροφο με εμβαδόν 530τ.μ., έχει ανακαινιστεί πλήρως και χρησιμοποιείται σαν χώρος συνεδρίων. Αρκετά όμως ο ποδαρόδρομος, πίσω στην Αφρικάνα που καλείται να οδηγήσει με ασφάλεια τον μοτοταξιδιώτη στον τόπο θυσίας, στην ράχη του Καππή , εκεί όπου γράφτηκε ένα ατιμώρητο έγκλημα πολέμου από τους Γερμανούς.  Ένα κερί στο υπόσκαφο ναΐδριο που είναι αφιερωμένο στις ψυχές των θανόντων, μια στάση στην πετρωμένη μάνα και σκέψεις· να μην ζήσει ποτέ ξανά ο άνθρωπος τέτοιες στιγμές, όμως φαντάζει ουτοπικό με όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία του 2022. Δεν πρέπει να στηθούν άλλοι λευκοί σταυροί στον κόσμο, σταυροί που να θυμίζουν εγκλήματα και πόνο!

                                                                    Μονές και λάβαρα

Η ιστορία των Καλαβρύτων μπορεί να έχει επισκιαστεί από τα εγκλήματα των Γερμανών, όμως οι περισσότεροι γνωρίζουν πως στην ευρύτερη περιοχή ξεκίνησε η Ελληνική επανάσταση του 1821 εναντίον των Οθωμανών. Κέντρο της Εθνεγερσίας κατά των τούρκων αποτέλεσε η μονή της Αγίας Λαύρας. Στο μικρό μουσείο της μονής βρίσκεται και ο πολυτιμότερος θησαυρός, το λάβαρο της ορκωμοσίας των αγωνιστών. Πρόκειται για την απεικόνιση της κοίμησης της Θεοτόκου. Σύμφωνα με το αρχείο της μονής, το λάβαρο αποτελούσε προσφορά των Ελλήνων της Σμύρνης και φιλοτεχνήθηκε στα τέλη του 16^ου αιώνα. Όσο αναφορά τη μονή, ιδρύθηκε το 961μ.Χ. από ένα μοναχό, τον  Ευγένιο, με την αρχική της θέση να βρίσκεται 300 μέτρα νοτιοδυτικά της σημερινής. Το 1585 καταστράφηκε ολοσχερώς από φωτιά και το 1689 ξανακτίστηκε στη σημερινή θέση από έναν Καλαβρυτινό ράφτη ο οποίος αποφάσισε να αφήσει τα εγκόσμια λόγω….κέρατου, η σύζυγος του ήτο ατακτούλα!

Αφήνοντας πίσω τη μονή της Αγίας Λαύρας, η λευκή Africa twin οδήγησε σβέλτα τον αναβάτη της στο Ηρώο των αγωνιστών της Επανάστασης του 1821. Το επιβλητικό Ηρώο εγκαινιάστηκε  το 1971 και αποτελείται από την σύνθεση τριών ανδριάντων που παριστάνουν  τη συμβολή των ιερέων και των αγωνιστών στην απελευθέρωση του Ελληνικού  Έθνους από τους Οθωμανούς. Η θέα κόβει την ανάσα!

Ένα ακόμα μοναστήρι που αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες προσκυνητές βρίσκεται 10 χιλιόμετρα βορειοανατολικά από την είσοδο των Καλαβρύτων. Η μονή Μέγα Σπηλαίου, θεωρείται το παλαιότερο μοναστήρι της Ελλάδας αλλά και ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της Χριστιανοσύνης. Κτίστηκε το 362 μ.Χ. σε υψόμετρο 924 μέτρων στην είσοδο μιας σπηλιάς από τους θεσσαλονικείς μοναχούς Συμεών και Θεόδωρο. Με το πέρασμα των αιώνων η μονή άκμασε ενώ κατά την διάρκεια της επανάστασης του 1821 είχε σημαντικό ρόλο μιας και αποτέλεσε απόρθητο φρούριο. Οι γερμανοί το 1943 λεηλάτησαν την μονή, σκότωσαν 16 άτομα πετώντας τα από τα βράχια και εν συνεχεία έβαλαν φωτιά.

                                                                            Φύση

Τα αξιοθέατα της περιοχής είναι πραγματικά αστείρευτα. Ένα από τα σημαντικότερα φυσικά αξιοθέατα της Ελλάδας βρίσκεται στην περιοχή των Καλαβρύτων και δεν είναι άλλο από τα σπήλαια Λιμνών. Ανακαλύφθηκε τυχαία από κατοίκους των Καστριών το 1964. Αποτελείται από 3 ορόφους, λαβυρινθώδεις διαδρόμους και στοές, κυκλώπειες οροφές με υπέροχο σταλακτιτικό διάκοσμο και 13 μικρές λίμνες με μέγιστο βάθος τα 6 μέτρα, ενώ η επισκέψιμη διαδρομή είναι μόλις 500 μέτρα. Αν η κλειστοφοβία δεν είναι στο αίμα σας η επίσκεψη του σπηλαίου είναι επιτακτική. Πηγαίνοντας προς τα σπήλαια Λιμνών μην παραλείψετε να επισκεφτείτε τον πύργο των Πετμετζαίων στους Κάτω Λουσσούς. Είναι ένας από τους  παλαιότερους πύργους της Πελοποννήσου (ανάγεται στον 17ο αιώνα) και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα οχυρωμένης κατοικίας. Φεύγοντας από το σπήλαιο μια ακόμα ειδυλλιακή περιοχή περιμένει τον επισκέπτη, το Πλανητέρο, ίσως το πιο εντυπωσιακό και όμορφο πλατανόδασος της Ελλάδας που φιλοξενεί τις πηγές του Αροάνιου ποταμού, νερόμυλους και ιχθυοτροφία πέστροφας (25χλμ από τα Καλάβρυτα).

Αν τα φυσικά αξιοθέατα τραβούν το ενδιαφέρον σας τότε το σαββατοκύριακο που θα αφιερώσετε στα Καλάβρυτα θα πρέπει να συμπεριλάβει ένα ακόμα υπέροχο τόπο που απέχει μόλις 25 χλμ από το κέντρο της πόλης. Πρόκειται για την Άνω και την Κάτω Βλασία, δύο υπέροχους παραδοσιακούς οικισμούς που είναι αραδιασμένοι στις απόκρημνες πλαγιές του όρους Ερύμανθος. Το αλπικό τοπίο, τα έλατα , τα τρεχούμενα νερά και οι υπέροχοι καταρράκτες του Ταξιάρχη είναι ο λόγος για την επίσκεψη. Σίγουρα οι παραδοσιακοί αυτοί οικισμοί αποτελούν από μόνοι τους προορισμό προς εξερεύνηση αλλά εάν ο χρόνος είναι περιορισμένος τότε η ολιγόωρη επίσκεψη θα σας αποζημιώσει.

Τέλος για τους λάτρεις των χειμερινών σπορ το χιονοδρομικό κέντρο των Καλαβρύτων παρέχει όλα τα απαραίτητα συστατικά για μοναδικές χιονοδρομίες. Βρίσκεται σε απόσταση 14χλμ από τα Καλάβρυτα, σε υψόμετρο 1700 μ και ξεκίνησε την λειτουργία του το 1988 αναβαθμίζοντας τον προορισμό των Καλαβρύτων.  Πρόκειται για ένα σύγχρονο χιονοδρομικό κέντρο μιας και διαθέτει 7 αναβατήρες, 12 πίστες συνολικού μήκους 20 χλμ., σαλέ με εστιατόριο και καφετέρια αλλά και σχολές σκι.

Τα Καλάβρυτα αποτελούν ιδανική βάση για εξορμήσεις μιας και θα εκπληρώσουν όλες τις ταξιδιωτικές ανησυχίες. Πέραν όμως της διασκέδασης θα πρέπει τα Καλάβρυτα να αποτελέσουν τόπο εκμάθησης για τους νέους, για να μάθουν τι σημαίνει έγκλημα πολέμου, τι σημαίνει πόλεμος, τι ξεριζωμός, τι πόνος , κλάμα, θάνατος αλλά και τι σημαίνει επαναστατώ, εναντιώνομαι, παλεύω εναντίον των εισβολέων.
Επιστρέφοντας στη βροχερή διαδρομή για την Αθήνα, ενεργοποιήθηκαν όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα της Africa 1100 για μια ασφαλή οδήγηση στο βρεγμένο οδόστρωμα και το μυαλό αφέθηκε σε σκέψεις που απογοητεύουν· άραγε μετά από χρόνια ο επισκέπτης της Οδησσού, του Κιέβου ή του Λβιβ… πόσα μνημεία εγκλημάτων πολέμου θα αντικρύσει;  

φωτογραφικό υλικό

 

 

 

Νεστάνη ή αλλιώς Τσιπιανά

κείμενο/φωτογραφίες: Δημήτρης Κατσούλας

 

Άγνωστοι προορισμοί, χαμένοι στην υπέροχη ορεινή φύση της Πελοποννήσου προσφέρουν ευκαιρίες απόδρασης σε περιοχές όπου ο τοξικός τουρισμός δεν τις έχει αλλοιώσει. Με μέσο τη θρυλική μοτοσικλέτα της Honda, CRF1000 Africa twin ο μοτοταξιδιώτης θα περιπλανηθεί στη γη του μυθικού Αρκάδα με σκοπό να βρεθεί σε έναν όμορφο οικισμό που χαρακτηρίζεται ως  ο «γνωστός-άγνωστος» στους περισσότερους ταξιδιώτες. Πρόκειται για τη γραφική Νεστάνη, το εντυπωσιακό χωριό του δήμου Μαντινείας που υποδέχεται πρώτο τον  επισκέπτη της Αρκαδικής γης μιας και απέχει μια ανάσα από την πολύβουη εθνική οδό και τις «τρύπες» του Αρτεμισίου!
Η Νεστάνη είναι κτισμένη αμφιθεατρικά στα ριζά του αινιγματικού βράχου Γουλά, στους πρόποδες του Αρτεμισίου όρους και σε υψόμετρο 650 μέτρων. Η ιστορία της είναι μακραίωνη και ο επισκέπτης το αντιλαμβάνεται από τα διάσπαρτα ιστορικά μνημεία. Η παλαιότερη ονομασία της ήταν Τσιπιανά, όνομα που εικάζεται πως προήλθε από την βυζαντινή ονομασία του τόπου, Κηπιανά.
Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και συγκεκριμένα το 1927 επικράτησε ξανά το αρχαϊκό όνομα Νεστάνη που προέρχεται από την λέξη Νόστος και σημαίνει «επιθυμία για επιστροφή στην πατρίδα».

 Το Χωριό

Οι τροχοί της πανέμορφης αφρικάνας κυλούν αργά στα στενά σοκάκια του χωριού εντυπωσιάζοντας τον μοτοταξιδιώτη που αναρωτιέται,

«Μα είναι δυνατόν… κόμβο Νεστάνης γνωρίζω…αλλά χωριό Νεστάνη… όχι?»

Η γνωριμία με το ιστορικό χωριό ξεκινάει από τον προστάτη «βράχο» και την ιερά μονή της Παναγίας Γοργοεπήκοου. Πρόκειται για έναν σημαντικό τόπο των Αρκάδων μιας και αποτελεί σημείο συνάντησης και πανηγυριού κατά τον δεκαπενταύγουστο. Στην αρχαιότητα  ο βράχος υπήρξε τόπος λατρείας της θεάς Δήμητρας, εικάζεται μάλιστα πως στο σημείο που βρίσκεται η μονή υπήρχε ιερό αφιερωμένο σε αυτή. Για την ιστορία το μοναστήρι  ιδρύθηκε το 1080 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό ( δεν είναι επιβεβαιωμένο) και άκμασε τον 13^ο αιώνα ενώ κατά την διάρκεια των Ορλωφικών (1769-1770) πυρπολείται. Κατά την περίοδο της Επανάστασης του 21, οι μοναχοί υπό τον ηγούμενο της μονής  Γρηγόριο, πολέμησαν εναντίων των Οθωμανών, ωστόσο το 1836 η μονή καταστράφηκε από την μανία του Ιμπραήμ. Το καθολικό της μονής είναι περίτεχνα αγιογραφημένο ενώ στην βιβλιοθήκη φυλάσσονται ιστορικά κειμήλια, έγγραφα και εικόνες. Τέλος, στο κτίριο της ανατολικής πτέρυγας ( 1865)  υπάρχει μια πηγή που φέρει τα 4 Φ ( Φίλε, Φέρε, Φάγε, Φύγε) καθώς και  μια επιγραφή που γράφει «και αυτό θα περάσει». Εκτός του περίβολου της μονής και συγκεκριμένα στην κορυφή του βράχου, εδρεύει το παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου όπου κάθε χρόνο ανήμερα του αγίου Γεωργίου άντρες και γυναίκες ντυμένοι με τοπικές παραδοσιακές φορεσιές ανεβαίνουν στην κορυφή και στήνουν έναν τρανό πανηγύρι τραγουδώντας το δημοτικό τραγούδι «μες του Γουλά τ’αλώνι» χωρίς την συνοδεία οργάνων. Βέβαια αυτά πραγματοποιούνταν προ κορονοϊού…

Η θέα προς το αρκαδικό υψίπεδο είναι μοναδική, το χωριό, ο οδικός άξονας της εθνικής αλλά και τα γύρω βουνά καθηλώνουν το βλέμμα. Κατηφορίζοντας από την μονή προς την Νεστάνη ο επιβλητικός ναός της Ευαγγελίστριας μαγνητίζει το βλέμμα. Ο ναός θυμίζει πολύ την Μητρόπολη Αθηνών, κτίστηκε από τον Ναυπλιώτη αρχιτέκτονα Λάππα και Σερραίους κτίστες το 1840 και αποτελεί σήμα κατατεθέν του χωριού μιας και διακρίνεται από μακριά! Συνεχίζοντας ο αναβάτης κοντοστέκεται μπροστά από το αρχοντικό του Λέτρου, ένα πετρόκτιστο σπίτι του 1853, είναι το καλύτερα διατηρημένο αρχοντικό του χωριού. Μερικά στενά πιο κάτω, ο δρόμος οδηγεί την «αφρικάνα»  στην βορειοδυτική πλευρά του χωριού και στην περίφημη Φιλίππειο Κρήνη με τους τέσσερεις κρουνούς της. Η Κρήνη οικοδομήθηκε το 1845 στην θέση όπου στρατοπέδευσε ο Φίλιππος ο Β’ (4^ος αιώνας π.χ.). Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Παυσανία ο Μακεδόνας βασιλιάς βρέθηκε εκεί μετά την μάχη στην Χαιρώνια το 338 π.Χ. 

Ακριβώς πίσω από την Φιλίππειο Κρήνη ξεκινά ένας χωματόδρομος που οδηγεί στον κατάφυτο λόφο της Πανηγυρίστρας όπου σώζονται τα ερείπια της ακρόπολης της αρχαίας Νεστάνης. Η κώμη της Αρκαδίας ήκμασε από τον 5^ο μέχρι και τον 3^ο αιώνα π. Χ. Όταν ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας πέρασε από εκεί τον 2^ο αιώνα π.Χ. η αρχαία πόλη είχε ήδη καταστραφεί και ερειπωθεί. 

Ο μοτοταξιδιώτης διασχίζει την καλά διατηρημένη αρχαία πύλη  με τα πελασγικά τείχη και σταματά μπροστά από τον ναό της Ανάληψης (1930) που εδρεύει στην κορυφή του λόφου. Μερικά βήματα μακρύτερα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού από όπου η θέα προς το οροπέδιο της Μαντινείας είναι ανεπανάληπτη.

Η περιήγηση στον τόπο του νόστου ολοκληρώθηκε κάτω από την σκιά και τη δροσιά των πλατανιών στην πλακόστρωτη πλατεία του χωριού. Ο καλοψημένος καφές του παραδοσιακού καφενέ έδωσε την απαραίτητη ενέργεια στον αναβάτη για να συνεχίσει την μονότονη επιστροφή προς το κλεινόν άστυ.

Μην παραλήψεις

Το οροπέδιο της Μαντινείας κρύβει πολλούς ταξιδιωτικούς θησαυρούς για αυτό γνωρίζοντας την  Νεστάνη ο επισκέπτης έχει την δυνατότητα να βρεθεί στον αρχαιολογικό χώρο της Μαντινείας και την διάσημη εκκλησία της Αγίας Φωτεινής. Η αρχαία πόλη που ονομάστηκε έτσι από τον γιό του Λυκάονα Μαντινέα, περιλαμβάνει  λείψανα από τον μεγάλο οχυρωματικό περίβολο, το βουλευτήριο και το αρχαίο θέατρο αλλά και δημόσια κτίρια και ιερά. Σίγουρα όμως ο παράξενος ναός θα προκαλέσει τα βλέμματα περισσότερο από την αρχαία πόλη. Ο αρχιτέκτονας κατάφερε να παντρέψει αρχαίους, βυζαντινούς αλλά και σύγχρονους αρχιτεκτονικούς ρυθμούς κτίζοντας το 1970 πιο παράξενη αλλά και εντυπωσιακή εκκλησία της Ελλάδας, κατάφερε όμως  να διχάσει και την κοινή γνώμη μιας και άλλοι την βλέπουν σαν κόσμημα και άλλη σαν έκτρωμα. Το εσωτερικό του ναού έχει βυζαντινές επιρροές αλλά και αρχαιοελληνικές προσμίξεις όπως τα ψηφιδωτά δάπεδα αλλά και οι παραστάσεις στους τοίχους.
Προσωπικά θεωρώ πως είναι ο ομορφότερος ναός του Ελληνικού χώρου. Τέλος αν διαθέτετε μοτοσικλέτα On off έχετε την δυνατότητα να βρεθείτε σε μερικά χωμάτινα χιλιόμετρα στην Αργολίδα και το χωριό Καρυά. Το τηλεοπτικό Κολοκοτρωνίτσι (Καρυά), προσεγγίζεται μέσω βατού χωματόδρομου που διασχίζει το όρος Αρτεμίσιο (15χλμ).

Διαμονή-φαγητό

Στην Νεστάνη υπάρχουν καφενεία και ταβέρνες για να καλύψουν τις ανάγκες των επισκεπτών αλλά και ένα εξαιρετικό ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων. Επίσης, κατά την περιήγηση στο Μαντινειακό πεδίο θα βρείτε ταβέρνες αλλά και ξενώνες για όλα τα βαλάντια (Λεβίδι, Κάψια κλπ).

φωτογραφίες :