ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΡΗΝΗΣ 2018” ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ - ΧΙΡΟΣΙΜΑ Γ΄ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ

By | Κυριακή, Ιουλίου 08, 2018 Leave a Comment

κείμενο / φωτογραφίες : Κωνσταντίνος Μητσάκης



Ο Γκεόργκι, Γεωργιανός στην καταγωγή, μετρούσε δώδεκα χρόνια παραμονής και εργασίας στην Ελλάδα. Το 2014, η οικονομική κρίση τον έδιωξε όμως από την Θεσσαλονίκη και  μ’ ένα μικρό κομπόδεμα ήρθε εδώ στην μέση της Σιβηρίας ελπίζοντας να στεριώσει επαγγελματικά στη καινούρια του πατρίδα. Πώς βρεθήκαμε όμως με τον Γκεόργκι; Ήταν ο ιδιοκτήτης του μικρού μοτέλ όπου κατέλυσα εσπευσμένα προκειμένου να γλιτώσω από την υγρή οργή μιας αδυσώπητης καταιγίδας, κάπου ανάμεσα στις πόλεις Kurgan και Omsk.


Πέρασα ένα θαυμάσιο βράδυ με βότκα, μουντιάλ και αναμνήσεις από την Ελλάδα, χάρη στην απίθανη παρέα του Γκεόργκι. Και όταν το επόμενο πρωινό φόρτωσα τις αποσκευές στην μαύρη μοτοσυκλέτα, ο Γκεόργκι μου χάρισε ένα μπουκάλι βότκα για τον δρόμο! Ίσως κάποια μέρα ανταμώσουμε και πάλι Γκεόργκι,  είτε στην Σιβηρία, είτε στη Ελλάδα…
Ήταν νωρίς το μεσημέρι όταν με υποδέχτηκε η πόλη Ομσκ, το πρώτο μεγάλο αστικό κέντρο της διαδρομής μου στην Σιβηρία. Θεμελιωμένη πριν από 360 χρόνια δίπλα στις όχθες του ποταμού  Ίρτις, προσφέρει στέγη σήμερα σε περίπου 1.500.000 κατοίκους και  θεωρείται για τους οδικούς ταξιδιώτες η «Πύλη της Σιβηρίας».
Στην γνωριμία μου με την Ομσκ, που σε αλλοτινές εποχές αποτέλεσε έναν ιδιαίτερα δημοφιλή τόπο εξορίας για χιλιάδες αντικαθεστωτικούς (συμπεριλαμβανομένου και του Ρώσου συγγραφέα Ντοστογιέφσκι), το ενδιαφέρον μου τράβηξε ο Καθεδρικός ναός, η Όπερα, το Δραματικό Θέατρο και η οδός ulitsa Lenina, όπου δέσποζαν πάμπολλα  επιβλητικά αρχιτεκτονήματα του 18ου - 19ου αιώνα. Κι επειδή μέχρι την Omsk, η μαύρη Honda CRF 250 Rally είχε «γράψει» περίπου 6.000 χλμ., προχώρησα στην πρώτη αλλαγή λαδιών και σ’ έναν τυπικό έλεγχο της μοτοσυκλέτας. Όλα εντάξει και συνεχίζω… 



Η διαδρομή Omsk – Novosibirsk – Kemerovo (950 χλμ.) ήταν κατά το πλείστον ευθυτενής (βλέπε ανιαρή) και δεν με κούρασε ιδιαίτερα. Καθοδόν υπήρχαν τα πάντα για την εξυπηρέτηση των οδηγών: από μοτέλ και ξενοδοχεία, μέχρι σύγχρονα πρατήρια καυσίμων, εστιατόρια και καφέ. Εντύπωση, ωστόσο, μου έκανε το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοκινήτων ήταν δεξιοτίμονα – παραδόξως, στην Ρωσία οδηγούν σύμφωνα με τα δικά μας οδικά δεδομένα!
Η εξήγηση ήταν απλή και μου την έδωσε ο αγγλομαθής Ιγκόρ στην πόλη Kemerovo.  Όλα τα δεξιοτίμονα αυτοκίνητα στην Σιβηρία είναι μεταχειρισμένα που εισάγονται από την «δεξιοτίμονη» Ιαπωνία, ξεφορτώνονται στο λιμάνι του Βλαδιβοστόκ και πωλούνται κατόπιν στην ρωσική αγορά σε προσιτές –για τους ντόπιους– τιμές. Εγώ όμως τι φταίω Ιγκόρ, όταν οι συμπατριώτες σου θέλουν να κάνουν προσπέραση σε μια νταλίκα και λόγω θέσης οδήγησης βγαίνουν στο αντίθετο ρεύμα για να τσεκάρουν και έτσι βρισκόμαστε τετ-α-τετ; 
 Όμως, ο Ιγκόρ μου έδωσε και μια άλλη πληροφορία, καθότι ήμουν Έλληνας. Με έστειλε στην οδό ulitsa Grecheskaya Derevnya, όπου υπήρχε ένα μικρό σιντριβάνι αφιερωμένο στην Ελλάδα. Παρά τις επίμονες ερωτήσεις μου, ο Ιγκόρ δεν είχε να μου δώσει περισσότερες πληροφορίες για το “Greek Fountain”. Έτσι, δεν έχασα στιγμή και πήγα αμέσως στην συγκεκριμένη διεύθυνση για να το διερευνήσω.



 Εκεί βίωσα ένα απρόσμενο σοκ, μια έκπληξη πρώτου μεγέθους!  Κυριολεκτικά στην μέση της Σιβηρίας αντίκρισα ένα λιτό ελληνοπρεπές σιντριβάνι, διακοσμημένο με τρεις κίονες και ένα πιθάρι! Πώς μετά να μην υψώσω –γεμάτος εθνική περηφάνια– την γαλανόλευκη σημαία που κουβαλώ πάντα μαζί μου; Παντού Ελλάδα λοιπόν…
Στην διαδρομή Kemerovo – Krasnoyarsk – Irkutsk (1.450 χλμ.), η μεταμόρφωση του φυσικού σκηνικού ήταν άμεση και εντυπωσιακή - σε τίποτα δεν θύμιζε το τοπίο των προηγούμενων χιλιομέτρων της υπερσιβηρικής διαδρομής μου. Η μικρή μαύρη μοτοσυκλέτα ταξίδευε πλέον μέσα σε μια πράσινη θάλασσα από αδιαπέραστα δάση, ενώ ο ασφαλτόδρομος, λησμονώντας την έννοια της ευθείας, διέσχιζε χαμηλά βουνά και λόφους και περνούσε μέσα από μικρές γόνιμες κοιλάδες με γραφικά χωριά. Επιτέλους, ξεσκούριασαν τα ρουλεμάν του τιμονιού…
Έτσι, μ’ αυτήν την ευχάριστη αλλαγή στο οπτικό μου πεδίο, η πόλη Irkutsk, ο τελικός προορισμός του μυθιστορηματικού ήρωα Μιχαήλ Στρογγόφ, αποτέλεσε και για μένα μια ταξιδιωτική πραγματικότητα. Κατάκοπος, αλλά οπωσδήποτε ευτυχισμένος, ο δίτροχος οδοιπόρος της σιβηρικής γης έβλεπα εδώ στο «Παρίσι της Σιβηρίας», το κοντέρ της Honda CRF 250 Rally να δείχνει συνολικά 8.470 km από την αρχή του ταξιδιού.    



Φωτογραφίες:













   

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

0 σχόλια: