Απόβαση στις Κυδωνίες, ΒΔ παράλια Τουρκίας, μέρος 2ο

Απόβαση στις Κυδωνίες μέρος 2ο

Δημήτρης Κατσούλας

Σχετικά απογοητευμένος από την Τροία, διότι πίστευα πως θα δω κάτι διαφορετικό ή κάτι προσεγμένο από τους αρμόδιους ή κάτι τέλος πάντων που να μου μαρτυρά πως «εδώ είναι η Τροία» ,τράβηξα μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες από το ξύλινο αλογάκι και παρέα με τον ακούραστο Κωνσταντίνο ξεκινήσαμε για την επόμενη αρχαία πολιτεία.

H  Άσσος (Behran) απέχει από την Τροία περίπου 70 χιλιόμετρα, μια διαδρομή της οποίας το μεγαλύτερο κομμάτι είναι αυτοκινητόδρομος και δεν προβληματίζει καθόλου. Κατεύθυνση νότια και  λίγο μετά την είσοδο της πόλης Ayvacik  αντικρίσαμε την καφετί πινακίδα , Assos 18km ,  η θέα του Αιγαίου και της Μυτιλήνης καλύπτει το οπτικό μας πεδίο, είναι τόσο κοντά!

 Φθάνοντας στο χωριό της Άσσου ο επισκέπτης διακρίνει έναν μικρό παραδοσιακό οικισμό , καλοσυντηρημένο θα έλεγα. Ένα καλντερίμι πέτρινο ξεκινά από τον κεντρικό δρόμο του χωριού και ανηφορίζει μέχρι την είσοδο της αρχαίας πόλης, ενώ κατά μήκος του μικρού δρόμου υπάρχουν δεκάδες υπαίθρια μαγαζιά που πωλούν την πραμάτεια τους στους επισκέπτες ( από γιαταγάνια και πιστόλια μέχρι και τσάι).

 Πληρώσαμε ένα μικρό αντίτιμο για την είσοδο στον αρχαιολογικό χώρο (8tl) και ξεκινήσαμε την ανάβαση προς το ιερό της θεάς της σοφίας . Το βλέμμα μου ήταν καρφωμένο στην Μυτιλήνη, αναρωτιόμουν πως ακόμα και η καύτρα του τσιγάρου θα ήταν ορατή από απέναντι. Εν πάση περιπτώσει ολοκληρώσαμε την περιήγησή μας με αργούς ρυθμούς , παρόλο που ο ήλιος άγγιζε τα όρια του ορίζοντα ολοκληρώνοντας την καθημερινή τροχιά του.

 

Πίσω στον χρόνο την περίοδο 1000-900 π.Χ. κάτοικοι της Μύθυμνας  (Μυτιλήνη) , οι Αιολείς , ίδρυσαν την  Άσσο. Στην κορυφή του λόφου έχτισαν έναν ναό προς τιμήν της θεάς Αθηνάς , χαλάσματα του οποίου σώζονται μέχρι και σήμερα. Πέραν του Ναού στην πόλη υπήρχε το Βουλευτήριο , η Στοά καθώς και η νεκρόπολη των ρωμαϊκών χρόνων. Επίσης τα επιβλητικά τείχη γύρω από την ακρόπολη μήκους τριών χιλιομέτρων , αλλά και οι πύλες εισόδου προκαλούν εντύπωση στον επισκέπτη , ενώ το αρχαίο θέατρο που βρίσκεται στις εσχατιές του λόφου συγκλονίζει! Αξίζει να αναφέρουμε πως ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και επιστήμονας Αριστοτέλης πήγε στην πόλη της Άσσου, παντρεύτηκε την θυγατέρα του Βασιλιά Ερμεία , ίδρυσε μια ακαδημία και ηγήθηκε μιας ομάδας φιλοσόφων-επιστημόνων κάνοντας έρευνες στην βιολογία . Το 341π.Χ. οι Πέρσες κατακτητές βανδάλησαν την πόλη ,  βασάνισαν μέχρι θανάτου τον βασιλιά Ερμεία και τότε ο Αριστοτέλης κατέφυγε στην Μακεδονία  του Φίλιππου Β’. Στο τέλος του απόκρημνου λόφου υπάρχει το λιμάνι της πόλης , το οποίο λειτουργεί μέχρι και σήμερα . Εκεί εδρεύει το μικρό χωριό Iskele . Μερικά εστιατόρια , ενοικιαζόμενα δωμάτια και μικρά ξενοδοχεία καλύπτουν τις ανάγκες των τουριστών που επισκέπτονται την πόλη της Άσσου. Αν βρεθείτε ποτέ στην ευρύτερη περιοχή θα ήταν λάθος να μην επισκεφτείτε τα απομεινάρια της αρχαίας πόλης.
Η ώρα είχε περάσει και είχαμε να διανύσουμε ακόμα 100 χιλιόμετρα μέχρι το Αϊβαλί.  Η κίνηση στον δρόμο ήταν αυξημένη , λόγω Κυριακής και τελικά μετά από σχεδόν 2 ώρες φθάσαμε στην βάση μας.

Αϊβαλί-Μοσχονήσια. 

Τι να πρωτογράψεις για την ιστορική αυτή πόλη. Ένας τόπος που έχει αγαπηθεί τόσο πολύ , ένας τόπος που οι πληγές του σχεδόν 100 χρόνια μετά την «ανταλλαγή» δεν έχουν επουλωθεί. Ακόμα και αν δεν έχεις οικογενειακούς δεσμούς από παππούδες μόνο που θα αντικρίσεις τα δαιδαλώδη σοκάκια με τα πέτρινα καλντερίμια , τις εκκλησιές και τα πολύχρωμα σπίτια θα νιώσεις ένα σφίξιμο στο στήθος, το Ελληνικό στοιχείο παραμένει, παραμένει βουβό . 

 

Ιστορικά η περιοχή πρωτοκατοικήθηκε το 1500 π.Χ. όμως σαν σύγχρονη πόλη ιδρύθηκε την δεκαετία 1570-80 από κατοίκους της Λέσβου οι οποίοι μεταναστεύοντας στα εδάφη της Μικράς Ασίας προσπάθησαν να αποφύγουν τις καταστροφικές επιδρομές πειρατών. Η πόλη σταδιακά εξελίχθηκε σε εμπορικό κόμβο ενώ η μεγάλη ακμή της πόλης ξεκίνησε μετά το 1770. 30000 Έλληνες ζούσαν στην ευρύτερη περιοχή ασκώντας μεγάλη επιρροή στην κοινωνία. Μεγαλοπρεπείς Ναοί, Γυμνάσια νοσοκομεία ακόμα και βιβλιοθήκη ,ιδρύθηκαν από Έλληνες των Κυδωνιών. Δυστυχώς τις παραμονές της Ελληνικής Επανάσταση οι Κυδωνίες καταστράφηκαν από τους Τούρκους. Πολλοί από τους κατοίκους κατέφυγαν στα Ψαρά και σε άλλα νησιά αλλά και στην Ηπειρωτική Ελλάδα. Παρόλο που μετά το πέρας του πολέμου οι πρόσφυγες επέστρεψαν στην κατεστραμμένη πόλη , παρόλο που με τα χρόνια ανοικοδόμησαν και δημιούργησαν μια πολιτεία με υψηλό βιοτικό και πολιτιστικό επίπεδο το τέλος δεν άργησε να έρθει. Στις 29 Αυγούστου του 1922 τα τουρκικά στρατεύματα εισήλθαν στις Κυδωνίες εκτελώντας ανεξέλεγκτα τον ανδρικό πληθυσμό , όσοι γλύτωσαν κατέφυγαν στην Ελλάδα ενώ Τούρκοι από την Λέσβο και την Κρήτη εγκαταστάθηκαν στο Αϊβαλί. Μια ακόμα Μαύρη σελίδα στην παγκόσμια ιστορία είχε γραφτεί.

 

Σήμερα λοιπόν το Αϊβαλί αποτελεί πόλο έλξης τουριστών αλλά και σημείο ζεύξης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Πριν ξεκινήσει η μνημονιακή διακυβέρνηση της Ελλάδος η επίσκεψη στο Αϊβαλι από Έλληνες της Λέσβου είχε δυστυχώς μόνο οικονομικό χαρακτήρα. Αυτό που ενδιέφερε ήταν τα φθηνά ψώνια. Στα μεγάλα καταστήματα αλλά και στα μικρά παντοπωλεία έβρισκαν τα πάντα σε πολύ καλύτερες τιμές,  πλέον οι τιμές σχεδόν εξισώθηκαν με τις αντίστοιχες Ελληνικές  και  ο «οικονομικός» τουρισμός από Έλληνες έχει μειωθεί. Ευτυχώς όσοι Έλληνες επισκέπτονται πλέον την πόλη «κοιτούν» και την ιστορική πλευρά της.

Ακολουθώντας την παράκτια διαδρομή αντικρίσαμε εστιατόρια και καφενέδες, υπαίθρια παγωτατζίδικα αλλά και πλανόδιους πωλητές μυδιών! Πλήθος μικρών και μεγάλων σκαφών ενώ πολλοί πιτσιρικάδες επιδίδονταν σε φιγούρες βουτώντας από τα ψηλότερα καταστρώματα των αραδιασμένων βαρκών. 

 Αφήσαμε την παραλία πίσω μας και  χαθήκαμε στα στενά σοκάκια της παλιάς πόλης και της αγοράς. Αντικρίσαμε κάθε λογής κατάστηματα, με τεράστια ποικιλία προϊόντων , από μυρωδικά έως πέστο ρόκας , από σιρόπι ροδιού έως αποξηραμένα φρούτα και καπνιστές μελιτζάνες, από κοσμήματα και ρούχα μέχρι και νυφικά, από γραφεία τελετών μέχρι και κουρεία! Πανδαιμόνιο! 

Περπατώντας στα σοκάκια της παλιάς πόλης  είναι σαν να μπαίνεις σε κάψουλα και να ταξιδεύεις χρόνια πίσω. Δυστυχώς είναι παραμελημένα γεμάτα ακαθαρσίες και σκουπίδια , ελάχιστα σπίτια έχουν ανακαινιστεί ενώ άλλα κρατιούνται με το ζόρι όρθια , απογοήτευση. Κάποιοι κάτοικοι αραδιασμένοι σε πλαστικές καρέκλες μας κοιτούσαν επίμονα και άλλοι χαμογελούσαν ,ίσως το άκουσμα της Ελληνικής γλώσσας  ξυπνούσε συναισθήματα χαράς και θλίψης , μάλιστα σε ένα καφενέ  όπου ήταν μαζεμένοι  κάμποσοι ηλικιωμένοι που κάπνιζαν ανέμελα τον ναργιλέ τους , μας χαιρέτησαν σε άπταιστα Ελληνικά , αναφωνώντας « είμαστε από το Ρέθυμνο» .

Από τα σοκάκια στις εκκλησιές , εντύπωση μου έκανε η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη που βρίσκεται στο κέντρο του Αϊβαλιού , πλέον λέγεται Σαατλί Τζαμί.  Η εκκλησία είχε δύο καμπαναριά , το ένα έγινε μιναρές και το άλλο……..παρέμεινε ως είχε, αλλόκοτο;  Επίσης υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου , τζαμί πλέον Τσιναρλί Τζαμί καθώς και η εκκλησία του Ταξιάρχη της οποίας το καμπαναριό είναι γκρεμισμένο. Κάναμε τον σταυρό μας και κατευθυνθήκαμε προς τις δίτροχες «συντρόφους» μας...
Πήραμε την παραλιακή οδό με κατεύθυνση την Σμύρνη με σκοπό να διασχίσουμε το ομορφότερο προάστιο του Αϊβαλίου το Τσαμλίκ. Ο λόγος; τα υπέροχα αρχοντικά που αγναντεύουν την θάλασσα και υψώνονται στον λόφο. Αρχοντικά που προδίδουν τις "τσέπες" αλλά και το πνευματικό επίπεδο των ιδιοκτητών τους. Τα περισσότερα εξ αυτών είναι ανακαινισμένα και πνιγμένα σε κήπους με πανύψηλα δέντρα. Άλλα απλά περιμένουν , περιμένουν να "αναστηθούν" μήπως και ξανά δουν μέρες από το ένδοξο παρελθόν τους....

 

Μοσχονήσι

 

Ακολουθώντας την παράκτια οδό περάσαμε την γέφυρα που ενώνει το Αϊβαλί με το Μοσχονήσι , Τζούντα για τους Τούρκους. Κάθε άνοιξη το μικρό νησί πλημμυρίζει από κίτρινα ζουμπούλια που μοσχομοιρίζουν…ε δεν ήθελε και πολύ , ονομάστηκε Μοσχονήσι!

 Διατηρητέα νεοκλασικά Ελληνικά αρχοντικά , παλιές εκκλησίες  και στενά πλακόστρωτα σοκάκια συνθέτουν έναν εξαιρετικής ομορφιάς προορισμό που μαγεύει τους ταξιδιώτες. Η προκυμαία είναι γεμάτη από ταβερνάκια και καφενεία , μοντέρνα εστιατόρια και μπάρ , παραταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο με θέα την θάλασσα ενώ τα παλιά αρχοντικά , άλλα λαβωμένα από τον χρόνο και άλλα ανακαινισμένα στέκουν αγέρωχα και σε προκαλούν να τα φωτογραφίσεις.

 

 Ένας τούρκικος καφές ήταν ότι έπρεπε στην προκυμαία, στο πρώτο καφέ που αντικρίσαμε ρίξαμε άγκυρα, για καλή μας τύχη ο ηλικιωμένος ιδιοκτήτης ήταν και αυτός….από το Ρέθυμνο, αφού μας καλωσόρισε  εις την Ελληνικήν διάλεκτο αλλά με κρητική προφορά ,ήπιαμε παρέα το καφεδάκι ακούγοντας μαντινάδες  αλλά και ιστορίες από το παρελθόν ,αυτό που με στεναχώρησε ήταν η απόγνωσή του «δεν έχω δει το σπίτι μου στην Κρήτη»….

 

Από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του νησιού είναι ο ναός του Αγίου Νικολάου ή Ταξιάρχη.  Χτισμένος το 1873 καταστράφηκε από μεγάλο σεισμό και μέχρι πρόσφατα δεν ήταν δυνατή η επίσκεψη στο εσωτερικό του , όμως με έξοδα της Unesco  αναστηλώνεται και σύντομα θα επισκέψιμος. 

 

 Επίσης στην κορυφή του λόφου υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη πλαισιωμένο από ανεμόμυλους. ο  μικρή εκκλησιά έχει διαμορφωθεί σε πολιτιστικό χώρο φιλοξενώντας στα σπλάχνα της μια βιβλιοθήκη με περισσότερα από 1500 βιβλία.

 

Από περιέργεια πήρα τον πρώτο χωματόδρομο που βρήκα μπροστά μου με σκοπό να φθάσω στο εγκαταλειμμένο μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου. Μετά από μερικά χιλιόμετρα πλούσια σε σκόνη και αλμύρα έφθασα σε μια τεράστια καλύβα! Ρωτάω ο κακομοίρης στα αγγλικά «Monastery of st Dimitris?” και λαμβάνω για ακόμα μια φορά απάντηση στην μητρική μας γλώσσα. «Έλα εδώ Έλληνα» φώναξε ο μεσήλικας, «είμαι ο Χασάν από το ….Ρέθυμνο!» . Μοναστήρι δεν βρήκα , βρήκα όμως μια εκπληκτική παρέα με την οποία μοιράστηκα καρπούς γης και θάλασσας. Μια ντοματοσαλά, φρέσκα ψάρια, μπόλικο ντόπιο κρασί αλλά και ο πολυλογάς Χασάν παραλίγο να μου κοστίσουν, έπρεπε σε 40 λεπτά να βρίσκομαι στο λιμάνι του Αίβαλίου με προορισμό την Λέσβο. Με λύπη τον αποχαιρέτησα αλλά υποσχέθηκα πως θα τον ξανά ανταμώσω στην επόμενη εξόρμηση μου στην «άλλη Ελλάδα».

Κούμπωσα την "πρώτη" και έγινα καπνός..... 

Πληροφορίες:

Μετάβαση :

Πειραιάς Μυτιλήνη Πειραιάς

Blue Star Ferries, Hellenic seaways

Καβάλα Μυτιλήνη Καβάλα

NEL lines

Πληροφορίες δρομολογίων www.openseas.gr

Μυτιλήνη Αϊβαλί Μυτιλήνη.

Καθημερινά στις 09:00 από Μυτιλήνη και στις 18:00 από Αϊβαλί ,διάρκεια διαδρομής 1 ώρα και 45 λεπτά. Επίσης κάποιες μέρες της εβδομάδας έχει και πρωινό δρομολόγιο από το Αϊβαλί στις 10:00 αλλά αυτό θα πρέπει να το ρωτήσετε φθάνοντας στην πόλη.
Το κόστος των εισιτηρίων είναι 10ευρώ το άτομο με επιστροφή , 20 ευρώ η μοτοσικλέτα με την επιστροφή. Είναι η φθηνότερη επιλογή. Αναλογικά από Χίο και Ρόδο οι τιμές είναι τριπλάσιες.

Έγγραφα

Αν πρόκειται να ταξιδέψετε χωρίς κάποιο μεταφορικό μέσο τότε η ταυτότητα νέου τύπου σας καλύπτει . Αν πρόκειται να ταξιδέψετε οδικός τότε καλό θα είναι να έχετε διαβατήριο. Για το όχημα χρειάζεται πράσινη κάρτα, έγγραφο που εκδίδει η ασφαλιστική εταιρεία . Το ευρωπαϊκό δίπλωμα ισχύει στην Τουρκία.

Διαμονή

Στο Αϊβαλί υπάρχουν ξενοδοχεία για όλες τις τσέπες, ενδεικτικά σας προτείνουμε τα εξής:

·         Hotel Marine

·         Βonjour Ρansiyon

·         Butik Sizmahan

·         Ayvalik Cinar Hotel

·         Uzun apart hotel (Μοσχονήσι)

Γενικότερα μια έρευνα στο διαδίκτυο θα βοηθήσει για την διαμονή σας ή ακόμα καλύτερα συμβουλευτείτε  τον τουριστικό σας πράκτορα.

Φαγητό

Εδώ ότι και να πούμε είναι περιττό. Σις κεμπάπ Τας κεμπάπ …κεμπάπ κεμπάπ…κλπ.
Δοκιμάστε την παραδοσιακή πίτσα της Τουρκίας PIDE , δοκιμάστε Λαχματζούν αλλά και φρέσκα ψάρια , δοκιμάστε κουλουράκια παραδοσιακά , τα Σιμίτια, αλλά και γκιουζλεμέδες . Γενικά το φαγητό στην Τουρκία δεν προβληματίζει, όσο για το Αϊβαλί υπάρχουν πολλά εστιατόρια που θα καλύψουν τις στομαχικές σας ανησυχίες! Αλκοόλ, αν πρόκειται να ταξιδέψετε την περίοδο του Ραμαζανιού τότε δύσκολα θα σας σερβίρουν , τις υπόλοιπες περιόδους δεν υπάρχει πρόβλημα.

Είσοδοι σε αρχαιολογικούς χώρους:

Είσοδος περγάμου 20 λίρες

Είσοδος Τροίας 15 λίρες

Είσοδος Άσσου 8 λίρες

Ισοτιμία

1ευρώ= 2,45 Τουρκικές Λίρες

Βενζίνη

Το μόνο πράγμα για το οποίο δεν θα αγχωθείτε ….βενζινάδικα υπάρχουν ΠΑΝΤΟΥ!

1λίτρο=4,90 Τουρκικές Λίρες.

Related Items Μοτο-ταξιδιωτικά Μοτο-ταξιδιωτικά Εξωτερικού